Diabolik Lovers Haunted Dark Bridal Kanato Dark 01 PL

Witam w kolejnej części tłumaczenia DL!

Ogłoszenie: zaczęłam "współpracować" ze stronami Diabolik lovers Polska  oraz Diabolik lovers #PL na facebooku. Dzięki temu, w ciągu tygodnia poprzednie tłumaczenie zaliczyło 260 wyświetleń, a jednego dnia było to nawet 180. Dziękuję!

Proszę natomiast o komentarze.  

Pamiętajcie, że robię to dla WAS, więc każda opinia jest mile widziana, a nawet konieczna, abym ruszyła tyłek i wzięła się za tłumaczenie. Przetłumaczenie jednego odcinka, wraz z edycją tekstu i POPRAWKAMI (a sporo ich ) zajmuje średnio 2 godziny. W tym czasie mogłabym wykuć do porządku fizykę, biologię czy historię i tym podobne, ale poświęcam czas na mniej istotne sprawy. Tak więc choć jedno zdanie typu "fajne, czekam na więcej!" przy każdym poście naprawdę mnie zmotywuje, a i dla was nie jest to problemem.

No, ale koniec trucia! Zapraszam do czytania! 

Kanato

Dark 01 

 

Yui: Ah, dzień dobry, Kanato-kun. Zgaduję, że wstałeś jako pierwszy.

Kanato:... Co robisz?

Yui: Wiesz, przyszłam przygotować śniadanie.

Kanato: A gdzie jest moje?

Yui: Ty... Chcesz zjeść posiłek?

Kanato:.... ....  Dlaczego nie? Też chciałbym zjeść śniadanie.

Yui: Huh....? No dobrze, ale, Kanato-kun, jadasz w ogóle śniadania?

Kanato:*wzburzony* Oczywiście, że tak.

Rozdział 4 Nowe odkrycie

 

„Niebo niczym szkło,

a żywot skończę swój

pozostanie częścią mnie.

Szklane niebo, chłód,

pęknięty już

obraz mnie [...]

Niebo niczym szkło, rozpościera się

nade mną."*

 Drgnęłam. Czyjś cichy szept wywabił mnie z okowów przeszłości.

  — Oi, długo jeszcze?

Uniosłam głowę i napotkałam zniecierpliwione spojrzenie jadowicie zielonych tęczówek. Ayato przystanął przed moją ławką i podparł ręce na biodrach.

Zerknęłam na pozostałych. Powoli opuszczali miejsca, by przejść do innej klasy.

Nie słyszałam dzwonka. Niczego.

Jak?

Chwyciłam zeszyt oraz książkę, a następnie upchnęłam w aktówce. Ayato przez jakiś czas nie spuszczał ze mnie wzroku.

 Nagle spojrzał gdzieś w bok. Wykorzystałam sytuację i dyskretnie wsunęłam dziennik pod koszulę, wsuwając go za pasek spódnicy i dokładniej nakrywając marynarką. Wstałam z miejsca, pilnując, aby notes nie przebijał spod materiału.

  — Nie, nie. Po prostu się zamyśliłam.

Prychnął. Skręcił raptownie w stronę wyjścia, nie zważając, czy w ogóle za nim idę.

A poszłam.

Rozejrzałam się po korytarzu. Ciepły, żółtawy odcień ścian, podłoga wyłożona kafelkami o kawowym odcieniu oraz kryształowy żyrandol wiszący w głównym korytarzu sprawiały przyjemne dla oka wrażenie. Na mojej twarzy wykwitł delikatny uśmiech.

Tak dawno.

Dawno.

Nie pamiętałam.

Straciłam Ayato z oczu. Przebyłam pozostałą część korytarza i zatrzymałam się przed schodami.  Pogładziłam palcami zimną powierzchnię balustrady. Nie wiedziałam, gdzie iść. Co zrobić.

Posłuchałam instynktu, który mówił, żebym dotarła na górę. Daleko.

Bardzo.

Było coraz wyżej. Pierwsze piętro. Drugie.

Trzecie.

Znowu liczby. Mogłam delektować chwil, gdy cyfry niepostrzeżenie przenikały ku myślom.

Światło w holu wydawało się... bledsze. Panowała absolutna cisza. Żadnej żywej duszy. Wyciągnęłam dziennik spod koszuli i szybko wsunęłam do neseseru.

Niepewnie, trzymając teczkę w obu dłoniach, ruszyłam przed siebie. Stukot obcasów pozwalał choć na chwilę odprężyć spięte ciało.

 Raz. Dwa.

Zmarszczyłam czoło. W powietrzu poczułam dziwny odór. Zapach...

Śmierci...

Diabolik Lovers Haunted Dark Bridal Kanato Prolog PL

Witam w pierwszym tłumaczeniu DL na mojej stronie!

Kolejne tłumaczenia możesz znaleźć w nowej zakładce "TŁUMACZENIA".

Co do tłumaczeń, to wszystkie wątpliwości wyjaśniłam właśnie tam :D

Kolorem fioletowym zaznaczyłam czynności dodane przez tłumacza ( nie pojawiające się w oryginalnym tekście gry ). 

PROSIŁABYM O KOMENTARZE DOTYCZĄCE TŁUMACZENIA, PONIEWAŻ JEST TO MOJE PIERWSZE TŁUMACZENIE I CHCIAŁABYM POZNAĆ WASZE OPINIE.

Miłego czytania!

 Diabolik lovers

Prolog – Kanato

 

Yui: Uhm… Kanato-kun, jesteś tu?

Yui: Ah… Zimno

Yui: Ah… Firanka jest odsłonięta. Jaka ulewa na zewnątrz.

Yui: Powinnam zamknąć okno. W pokoju jest już wystarczająco chłodno.

Yui: I tak nikogo tu nie ma. Opuszczę lepiej zasłonę…

Kanato: Nie powinnaś się do tego zbliżać.

Kanato: Ah…Widzę, że cieszysz się, mogąc sprawić nam kilka problemów. Nie dobrze.

Yui: Ka-kanato-kun… Nie zauważyłam cię. Było za ciemno, by cokolwiek zobaczyć.

Kanato: Ja potrafię dobrze widzieć w ciemności, za to nie najlepiej przy jasnym świetle.

Yui: Właśnie widzę… To pewnie problematyczne dla wampirów.

Kanato: Proszę, nie traktuj nas, jakbyśmy byli gorsi od ludzi.

Yui: … Przepraszam.

Yui: Ale… Um… Wiem, że może to być dla ciebie niewygodne, ale mogę zaświecić światło?

Kanato: Mogłabyś, gdyby chodziło o inny pokój.

Yui: No a poza tym… Jeśli nie zamkniemy okien to będzie naprawdę zimno.

Kanato: Po prostu wcześniej przez nie wyglądałem.  A jeśli zaciągniemy zasłony to będzie nieelegancko wyglądać, nie sądzisz?

Yui: Eh, w sumie racja. Lubisz deszcz?

Kanato: …

Kanato: Proszę, pośpiesz się i wyjdź stąd, jeśli nie masz po co zostawać. Jesteś strasznie irytująca.

Yui: ( Tylko zadałam pytanie…)

Yui: Um… Mam powód, by tu być.

Kanato: Cóż, skoro nie będziesz zadawać mi niepotrzebnych pytań, to co cię tu trzyma?

Yui: Um, w porządku.

Yui: Um, gdy się obudziłam, zauważyłam w pokoju jakiś szkolny mundurek . Wiesz coś na ten temat?

Kanato: Czy wiem… Od jutra zaczniesz chodzić z nami do szkoły. Jeśli nie miałabyś uniformu, to byłby kłopot.

Yui: ….Eh?